Իմ ստեղծագործական պրակտիկան հավաքագրման և խեղաթյուրման գործընթաց է։ Ես աշխատում եմ այն ամենի հետ, ինչ գտնում եմ՝ լինի դա հիշողության անցողիկ պահ, կյանքի կոպիտ բեկոր, թե հասարակության մնացուկ։ Այս հատվածները, երբ ձևափոխվում և վերակազմավորվում են, բացահայտում են ոչ թե մեկ ճշմարտություն, այլ բազմաշերտ և փոփոխական հայացքներ։ Արդյունքում ստեղծվում է մտքի կոլաժ, հոգու ալբոմ, որտեղ հակասությունները և երկիմաստությունները չեն լուծարվում, այլ գոյակցում են։ Այսպես իմ արվեստը դառնում է մարդկային վիճակի քարտեզ՝ մղումների, լարվածությունների և խեղաթյուրումների ուսումնասիրություն։ Այն ավելի քիչ է կապված հստակության, և ավելի շատ՝ մտորում, անդրադարձ և գիտակցում առաջացնելու հետ, որ գոյությունն ինքը դիմադրում է պարզ պատմություններին։
Ես ծնվել եմ Խորհրդային Հայաստանում՝ 1958 թվականին, և 1980-ին ավարտել եմ Երևանի Ճարտարապետության ինստիտուտը։ Իմ մուտքը ժամանակակից արվեստ սկսվեց 1990-ականների սկզբին՝ ԽՍՀՄ փլուզումից հետո, երբ հասարակական ու քաղաքական ցնցումները ինձ մղեցին նոր արտահայտչաձևերի։ Այդ պահից իմ ստեղծագործական որոնումները տարածվեցին բազմաթիվ մեդիաների, ոճերի և համատեքստերի մեջ՝ հաճախ ջնջելով անձնական հիշողության և կոլեկտիվ պատմության, քաղաքականության և պոետիկայի, փխրունության և գրոտեսկի սահմանները։
2001 թվականին ես ներկայացրեցի Հայաստանը Վենետիկի 49-րդ Բիենալեում, իսկ 2002-ին արժանացա ArtsLink NY-ի և Vermont Studio Center-ի կրթաթոշակներին ԱՄՆ-ում։ Թմբկահարված ամերիկյան արվեստի դաշտի էներգիայից՝ տեղափոխվեցի Լոս Անջելես, որտեղ ցուցադրվեցի կարևոր պատկերասրահներում (Coagula Curatorial, La Luz de Jesus Gallery, Aqua Art Miami, Bruce Lurie Gallery, Bleicher Gallery, Garboushian Gallery, Centro Arti Visive “Pescheria”՝ Իտալիայում և այլն)։ Իմ նախկին գործընկերոջ հետ հիմնեցի **Black Maria Gallery**-ն, որը դարձավ Լոս Անջելեսի արվեստի ոլորտում ազդեցիկ հարթակ։
Տարիների ընթացքում համագործակցել եմ ստեղծագործական ոլորտների հետ, ներառյալ V-Moda-ն, Will.i.am Productions-ը և Hustler Magazine-ը, միաժամանակ շարունակելով իրականացնել քաղաքական և սոցիալական ներգրավվածությամբ նախագծեր։ Վերջին ցուցահանդեսներիցս են․ **Borderline Reality (2014)**՝ իրականացված Արմավիրի ՔԿՀ-ում դատապարտյալների հետ և ԵԱՀԿ-ի աջակցությամբ, **Love is Actually Electric (2016)**, **Inside of the Presidential Suite (2018)** և **The Bunker of Authoritarianism (2023)**։
2015-ից ես կրկին բնակվում և ստեղծագործում եմ Հայաստանում՝ ակտիվ մասնակցելով ժամանակակից արվեստի դաշտին։ Կյանքը մի տարածաշրջանում, որն աչքի է ընկնում անկանխատեսելիությամբ ու ցնցումներով, ինձ ներկայում ցույց է տալիս որպես խորքային վերափոխման շրջան՝ մռայլ, ինտենսիվ, բայց նաև ներշնչող։ Հենց այդ լարվածությունների մեջ է, որ իմ արվեստը շարունակում է զարգանալ։
